حقیقت من از تکرار همین نبودن ها خسته ام من از نبودن نگاهت خسته ام من از دغدغدی نبودنت پریشانم من که به ندیدن تو محکومم دلم گریانست و خودم بی تابم
من از بغض نگاهت به تنهایی دچارم پس لحظه ای درنگ در ثانیه ها همین بس است حال نقش تو را به کدامین واژه بنگارم که در وصف تو هیچ توان نیست تو همان هدیه ای بودی بی حد و اندازه هم چو آیینه نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب نويسندگان پيوندها ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
![]()
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |